Familieparticipatie: het zijn de kleine dingen die het doen
In de vorige columns heb ik het al eens meerdere keren over de rol van familie en mantelzorgers gehad. Hen motiveren begint al aan de voorkant. Zorgbemiddeling geeft aan wat ze kunnen verwachten van de zorg en welke rol ze zelf zouden kunnen spelen. Het is ook goed wanneer iemand dat echt niet wil. Soms hebben ze al zoveel gedaan dat ze simpelweg tot rust willen komen. We verplichten niemand. Maar we proberen ze wel te stimuleren om een bijdrage te leveren, hoe klein ook.
Na een opname hebben we 6 tot 7 weken later een overleg. Daarin komt het altijd terug. Er zit veel onwetendheid of onzekerheid. Maar als we uitleggen van wat allemaal kan. Bijvoorbeeld het meehelpen met een uitje of incidenteel met een activiteit zoals een high tea. Vaak is het veel laagdrempeliger dan wat mensen denken. En door uit te leggen dat het ten goede komt van het welzijn van hun naaste en medebewoners en dat het de zorg ontlast, ontstaat er vaak ook veel begrip. We vertellen wel het eerlijke verhaal.
We geven ook tips waar mensen helemaal niet aan denken en wat het welzijn wel ten goede komt. Bijvoorbeeld wanneer je er toch bent, betrek ook andere bewoners in je gesprekken of hetgeen wat je aan het doen bent. Wanneer je een stukje gaat wandelen, neem gerust iemand mee die zelf niet zoveel bezoek krijgt. Dat soort dingen helpen ons en onze bewoners enorm.
"Vaak is het veel laagdrempeliger dan wat mensen denken."
Er zijn mensen die aangeven dat ze dat niet willen. Dat mag ook. Maar vaak wordt er positief op gereageerd en merken we dat de familie en mantelzorgers zelf er ook veel plezier aan beleven. Er zijn echt veel mensen die veel extra dingen doen en ons helpen. Zoals iets simpels als de huiskamer versieren, of een groepje meenemen om te wandelen. Het is fijn om te zien dat dat steeds meer op gang komt en normaler wordt.
Maar het is natuurlijk afhankelijk van wat binnen iemands mogelijkheden ligt. En vaak gaat het ook al om mensen op leeftijd. Dat vergeten we wel eens. Maar het zit hem ook in dat wij blijven vertellen wat allemaal kan. Zij kennen hun naasten het beste. Wat we altijd meegeven is blijf vooral de dingen zoveel mogelijk doen die je thuis ook deed. Het sociaal netwerk behouden helpt al enorm. Wanneer er veel mensen over de vloer blijven komen, is dat voor de bewoners fijn, maar ook de familie onderling helpt elkaar.
Onze welzijnsmedewerkers lopen soms ook over. Er komt zoveel op ons af. Door familie goed te betrekken, kunnen we dit ook voor de toekomst behapbaar houden. Er zijn allerlei ideeën om de familieparticipatie te stimuleren. Maar ook daarvoor geldt: we kunnen niet alles tegelijk en er wordt van meerdere kanten aan ons getrokken. We willen zeker vooruit, maar uiteindelijk hebben we in een woonvoorziening met mensen met dementie een behoorlijke zorgtaak natuurlijk. Dat is toch de basis.
Meer sterke bakkies?
Reageren op deze column?
Mail naar redactie@santepartners.nl
Lees hier meer informatie over De Eigenwaard in Rossum
