Wat ze zelf kunnen, moet je ze vooral zelf laten doen
Het is belangrijk dat iemand zoveel mogelijk zelf blijft doen. Wanneer wij alles zouden blijven doen, overnemen, dan worden mensen alleen maar passiever en gaan ze veel sneller achteruit in hun cognitie. Dus wij pleiten heel erg voor dat mensen zoveel mogelijk zelf blijven doen. Ook op hun manier maakt helemaal niet uit. Wanneer het allemaal nog veilig gaat, laten we iedereen op hun eigen manier de dingen doen. Ze krijgen het idee van controle en vertrouwen dat ze nog best wel wat zelf kunnen. Dat is belangrijk.
Je runt een soort van huishouden. Dus wat wij doen is mensen zoveel mogelijk mee te laten helpen. De simpelste dingen worden dan ook een leuke activiteit. Denk aan aardappels schillen, de was opvouwen, meehelpen koken, de dagelijkse werkzaamheden zoals ze in een huishouden ook moeten gebeuren. Bij sommige lukt het niet meer omdat hun cognitie te slecht is, of het kan fysiek niet. Maar dan zoeken we oplossingen naar wat wel kan.
Bij de Eigenwaard wonen mensen met dementie, dus hun gedrag is niet altijd gewenst, of makkelijk, hoe je het ook wil zien. Er zijn bewoners die zeggen ‘Was opvouwen? Daar begin ik niet meer aan, dat heb ik heel mijn leven al gedaan’. Maar het mooie is, wanneer je ze een mand voorzet, beginnen ze er vrolijk aan. We moeten het niet altijd benoemen, maar gewoon gaan doen.
"Je runt een soort van huishouden. Dus wat wij doen is mensen zoveel mogelijk mee te laten helpen. "
Ook grappig is dat een vrouw aan het aardappel schillen was. Toen haar echtgenoot binnenkwam, reageerde die met: ‘Dat heeft ze nog nooit gedaan, haar hele leven niet’. Dat is wel mooi. En zo gaat het met veel dingen. Wanneer iemand toch een klusje doet, dat zijn de winstmomenten. Daar worden wij, maar ook de bewoners blij van. Dat is mooi aan mensen met dementie. Je moet niet te veel praten of te veel zeggen, maar gewoon de dingen gaan doen.
Wat ze zelf kunnen, moet je ze vooral zelf laten doen. Dat betekent ook dat je als zorgmedewerker je handen ervan af moet houden. Zorgen met de handen op je rug zeggen ze dan. Dat is soms wel lastig. Ook richting familie. Soms zeggen ook zij, ik help wel even mee. En wij denken dan van ‘nee joh, je bent op visite, richt je aandacht maar op je man waarvoor je hier bent’. Maar in gesprekken met hen hoor je dan dat ze dat ook fijn vinden om te doen. Dat ze er niks aan hebben om stil naast iemand te gaan zitten, want zoveel contact is niet altijd mogelijk. Door mee te helpen zijn ze wel bij elkaar en hebben ze iets omhanden. Dan is het contact ook makkelijker. En wij moeten wennen aan dat we ons daar niet bezwaard over voelen. Dat gaat steeds makkelijker gelukkig.
Dit is ook precies waar we naar streven, dus dit is een goede ontwikkeling. Wat dan nog extra gaat helpen is dat wij familie of naasten handvatten bieden over hoe zij om kunnen gaan met mensen met dementie. Dat schrikt soms af en daarbij kunnen wij helpen.
Meer sterke bakkies?
Reageren op deze column?
Mail naar redactie@santepartners.nl
Lees hier meer informatie over De Eigenwaard in Rossum
