“Het gaat super met me, ik doe weer bijna alles zelf”, zegt Dittie. Dat is niet helemaal waar, maar bij de 86-jarige moeder en oma uit Tiel is het glas altijd halfvol. Ze liep zes weken geleden een complexe polsbreuk op na een val in haar tuin, maar na een operatie en een paar weken revalideren is ze weer thuis. “Heerlijk! Bij de revalidatiekliniek waren ze goed voor me hoor. Maar hier ben ik in mijn eigen doen.” Haar dochter Ellen knikt instemmend. “Dat is echt mijn moeder. Ze wil het liefst alles zelf doen. Toen ik hier zojuist aankwam, liep ze al met twee kopjes hete koffie in haar handen naar de voorkamer. Zonder rollator! Ik wou dat ze voorzichtiger was.”
Fijn netwerk
Dittie voelt zich nog gezond en fit. Toch beginnen de jaren zo langzamerhand hun tol te eisen, zeker sinds ze 2,5 jaar geleden een herseninfarct kreeg. Gelukkig heeft Dittie een fijn netwerk van mensen om zich heen die haar helpen. “Ik kook twee dagen in de week een extra portie voor mijn moeder”, vertelt Ellen. “De andere dagen zorgen mijn broers voor het avondeten. Verder regel ik mijn moeders financiën, haal ik nieuwe kleren voor haar, ga ik met haar naar de kapper en pedicure.”
“Ik heb het wel getroffen met al die lieve mensen om me heen”, zegt Dittie, die weduwe is. Ze woont al 64 jaar in dit huis, waarvan dertien jaar alleen, en wil dat graag nog lang volhouden. Dittie’s zoon Ferry doet de wekelijkse boodschappen en een andere zoon komt elke zondag eten. Dittie: “Dan halen we vaak wat af. Ik moet zeggen: ik eet altijd heerlijk hoor.”
Zo gegroeid
Ook de kleinkinderen helpen mee. “Ze komen op bezoek of doen een boodschapje voor me. Oh, en de buurman zet de container aan de straat”, vertelt Dittie. Ook komt er eens in de week hulp in
de huishouding. “En als het bed verschoond moet worden of een extra was gedraaid, pak ik dat op”, zegt Ellen. Het is een beetje vanzelf zo gegroeid, dat team van mantelzorgers om Dittie heen. Andersom doet Dittie ook nog altijd graag wat voor haar (klein)kroost. “Zo pas ik soms een uurtje op mijn achterkleinzoon als het zo uitkomt. Dat is genieten.”
Hartstikke gezellig
Ellen is het zeker met haar moeder eens, al vindt ze het mantelzorgen soms ook best intensief. “Ik werk drie dagen en heb ook mijn eigen huishouden, kinderen en kleinkinderen. Dat samen is soms veel. Daarom doe ik regelmatig een dag heel bewust niets. Daarna kan ik er dan weer tegenaan.” Dittie: “Het is fijn dat het zo kan, en ook nog eens
hartstikke gezellig.”
Gerelateerde pagina's
Vervolg: Dittie en haar vertrouwde mantelzorgteam
In ons recente magazine hebben we het inspirerende verhaal van Dittie Augustinus gedeeld, een bewoner van Tiel die vastbesloten is om zo lang mogelijk zelfstandig te blijven wonen, gesteund door een toegewijd team mantelzorgers. Ontdek hoe haar verhaal verder gaat en lees het openhartige gesprek tussen Dittie en haar dochter Ellen, waarin ze hun ervaringen delen en elkaar steunen. Lees verder om meer te ontdekken over hun unieke band en hoe ze samen omgaan met zowel de praktische als emotionele uitdagingen van mantelzorg.
